Het opzetten van dieren is een hele kunst die niet voor iedereen weggelegd is. Naast het kleine priegelwerk wat er soms aan te pas komt moet je er ook maar net tegen kunnen, zo'n beestje opzetten. Deze vorm van kunst wordt taxidermy genoemd. In Nederland bestaan er geen opleidingen om taxidermist te worden maar wel zijn er verschillende (natuur-) organisaties die cursussen hiervoor aanbieden. Er is dan ook een verschil tussen de dieren. Zo worden vogels met hun verenpak natuurlijk heel anders bewerkt dan een mol. Zo'n klein dier is veel sneller klaar, maar heeft ook een hoop meer priegelwerk dan bijvoorbeeld een paard. In principe is het mogelijk om ieder dier op te (laten) zetten, maar het is niet toegestaan om dit altijd bij ieder dier te doen. De belangrijkste voorwaarde is dat de dieren aan een natuurlijke dood zijn gestorven en niet op de lijst staan met bedreigde diersoorten.
Taxidermy
Bij taxidermy wordt er gebruik gemaakt van een speciale conserveringstechniek. Als eerste is het belangrijk dat het dier wat opgezet gaat worden zo snel mogelijk goed inpakt en invriest om te zorgen dat het dier intact blijft. De taxidermist begint meestal met het maken van een vorm. Deze zijn soms ook kant en klaar te kopen.
Vervolgens wordt er met een scalpel een snede gemaakt in de buikwand, van staart tot kop. De huid wordt losgemaakt van het dier. Alles heel voorzichtig om de huid niet te laten scheuren, vervolgens wordt er zoveel mogelijk vlees en vet verwijderd.
De huid wordt ingesmeerd met zout en voor 24 uur op een koele, donkere plaats gehouden. Vervolgens wordt de huid gelooid in een bak met conserverende stoffen. Dit kan wel twee weken duren. Als de huid klaar is wordt deze over het kunstlichaam getrokken en in vorm gebracht. Dan wordt de huid dicht genaaid en worden er kunstogen en tanden op gelijmd. Als laatste wordt het dier bevestigd op een stuk steen of een mooie tak, iets wat past bij de natuurlijke omgeving van het dier. Het dier is nu klaar voor tentoonstelling. Op deze manier is het dier dus opgezet.
